* 2x Oorlelpiercing bij Classic Ink & Mods #piercingbyRJ
Omdat ik vind dat ik wel wat terug mag doen, ik namelijk ook echt wel wat gehad hebt aan het verhaal en de "reacties op piercings" van Spijker. bij deze het verhaal van mijn eerste zichtbare piercings. "A small step for man, one giant leap voor mij" typte ik weken terug al bij de piercingplannetjes, en daar sta ik nog steeds achter. Bij mij heerste eigenlijk dezelfde ideeën over wat de familie ervan zal vinden, wat de klanten er van vinden, wat iedereen er van zal vinden dus. Niet of ik het zelf wel leuk vind (daar was ik wel zeker over), maar de eventuele negatieve reacties waar ik bang voor was. Ik had eerder tijdens een vakantietje ook al ringetjes in mijn oren gehad, en dat was ook goed gegaan. Geen rare reacties (helemaal geen reacties), maar ja, waar niemand je kent. En niet in de eigen omgeving waar iedereen me kent, maar me niet met piercings kent. En ik ben niet zo zelfverzekerd dat ik dat uiterlijk zo eventjes om durf te gooien. Achteraf ("kijk je een koe in zijn kont") gezien, kan ik niet anders concluderen dan "is dat alles?" en met name overheerst het idee dat ik dat toch al eerder had moeten laten doen. Dat geldt ook voor het typen van dit ervaringsverhaal, maar ik ben al een paar keer begonnen en heb het weer weggegooid omdat het me niet aanstond zoals het onder woorden was gebracht.
Afijn, omdat ik de betreffende zondag om twaalf uur in Amsterdam was, ben ik naar Classic gelopen en niet naar Dare2Wear. Ik snap nu helemaal waarom iedereen er hier mee wegloopt. Er hangt zo een heel relaxte sfeer daar, wat meteen heel vertrouwd voelt, heel geruststellend. Ik hoefde geen formuliertje te tekenen dat ik gezond ben (dat ben ik namelijk niet, maar dat is ook niet gevraagd, dus ik heb het ook maar niet gemeld) en na wat praten of ik 8 of 10 mm ringetjes wilde zijn we toch op 10 mm uitgekomen vanwege eventuele zwelling. 1,2 mm is de maat want ik was nog steeds niet zeker of ze mochten blijven zitten. Ik kon meteen mee naar boven met RobertJan. Na aftekenen en nog een keer aftekenen mocht ik liggen en ging hij prikken, alleen beide keren toen hij zei "adem in" was ik net aan uitademen begonnen, dus ging precies verkeerd om (: maar ik vond het echt een prikje van niets, ringetje erin, andere kant hetzelfde verhaal (ook dat in- en uitademen, ik ben ook zo handig), en klaar is Klara. RJ vroeg nog of ik de balletjes naar voren wilde hebben (nou nee, ik vind die balletjes niet zo leuk, dus die heeft hij naar achteren gedraaid). In de spiegel stond het me echt wel aan, maar ik was nog steeds niet zeker of ik ze durfde te laten zitten eenmaal thuis. Ik kreeg ook dat after-care-formuliertje mee waarop nog iets doorgestreept werd (kwam ik ergens anders op het forum ook al tegen), en hij vertelde me nog hoeveel zout ik moest gebruiken en dat bleek ik dus altijd te geconcentreerd gebruikt te hebben. Fijn.
Over het genezen kan ik kort zijn, ik heb "netjes" 's ochtends in de douche afgespoeld, en 's avonds ging ik in de zoutoplossing. De eerste week was het wat gevoelig, de tweede week jeukte het, en daarna heb ik het niet meer gevoeld. De balletjes draaien soms naar voren, dus na het douchen (als het makkelijk glijdt) draai ik die weer naar achteren.
Fast-forward een week of vijf na het zetten. Nou, is dat alles? Eigenlijk binnen een week wist ik het al, ze zouden er niet meer uitkomen, ze mochten blijven. Ik kom hoofdzakelijk bij de mensen thuis, dus ik zie heel veel mensen die mij ook al een hele tijd kennen. Maar niet met piercings/oorbellen. Een paar mensen vroegen naar mijn oorbellen (zoals ze steeds genoemd werden), maar allemaal positief. Zeker als ze dan weten dat ik het eigenlijk wel langer wilde, maar het nooit durfde. Allemaal zeiden ze dan wel dat je daar schijt aan moet hebben, maar ja, zo zit dit beestje niet in elkaar. De afgelopen vijf weken hebben er nog geen tien mensen wat over gezegd/gevraagd. Negatieve reacties zijn er niet geweest, in ieder geval zijn die niet naar mij geuit. Dus, ja, ik had dit eerder moeten laten doen, ik heb me voor niets druk gemaakt. Het is toch niet zo "een ding" als een man van 41 ineens met ringetjes in zijn oren opduikt. Één van mijn twee oren was geen optie voor mij, want dat is niet symmetrisch. Kan ik niets aan doen, ik ben niet slimmer, het moet wel symmetrisch zijn. En nu, de bcr's/cbr's blijven eerst een tijdje zitten tot het echt goed genezen is. Maar daarna wil ik er clickringetjes in, en misschien wel 1,6 mm. Dikker wil ik niet, ik wil ook geen plugjes of tunneltjes, gewoon simpele, dunne, aansluitende ringetjes.
POIDH. Van twee "oorbellen"? Ja, toch maar wel.Spoiler
PS Ja, ik ben altijd langdradig. Sorry daarvoor. (;
Gelukkig zijn alle reacties positief!
